Kijken met zachtere ogen
Share
Kijken met zachtere ogen
Blog 6 – Heling na een breuk
“Ik stond weer voor de spiegel. Maar deze keer... niet om kritiek te geven. Ik wilde leren kijken met liefde.”
Er was een tijd dat ik mijn eigen gezicht niet kon aankijken. Niet omdat ik het niet mooi vond — maar omdat ik de vrouw in de spiegel niet meer herkende.
Te moe. Te leeg. Te veel gegeven. En te weinig teruggevonden.
Ik was gewend om te zorgen. Voor iedereen. Maar niemand had me geleerd hoe ik voor mezelf kon zorgen. Niet emotioneel. Niet lichamelijk. Niet met liefde.
Olie, ogen en overgave
De eerste keer dat ik mezelf insmeerde met olie — zacht, langzaam — voelde het vreemd. Bijna schuldig.
Maar ik deed het toch. Elke dag een beetje zachter. Met woorden die ik nog niet helemaal geloofde, maar wél nodig had om te horen.
“Je bent veilig. Je bent geliefd. Je bent hier.”
En langzaam begon er iets te veranderen. Niet mijn huid. Maar mijn blik.
Ik keek met zachtere ogen. Naar de vrouw die is blijven staan. Die alles voelde. En tóch bleef ademen.
Een ritueel van terugkeer
Elke ochtend begon ik klein. Niet met affirmaties vol grote woorden, maar met één aanraking. Eén blik. Eén adem.
Ik zette een kop thee. Liet het licht binnen. En stond even stil bij mezelf — letterlijk.
Voor de spiegel. In mijn ochtendjas. Met olie in mijn hand en intentie in mijn hart.
“Vandaag kies ik voor zachtheid. Voor mezelf. En voor wat ik voel.”
Niet elke dag was licht. Maar ik verscheen. Bij mezelf. Elke keer weer een beetje meer.
Mijn spiegelhoekje
In mijn slaapkamer staat een nachtkastje. Geen altaar, geen ritueel meubel. Gewoon… een vierkante kast naast mijn bed. Maar het draagt mijn kaars, mijn geurtje, mijn zachte momentjes.
En naast dat kastje — mijn spiegel. Die ik gebruik om m’n haar te doen, een selfie te maken… en soms ook om mezelf écht aan te kijken.
Het is een plek geworden waar ik mezelf begroet. Niet perfect, niet heilig. Maar echt. Een plek waar ik zacht tegen mezelf mag praten. Waar ik voel: ik ben nog hier. En ik ben meer dan genoeg.
De spiegel in de hal
En dan is er nog die grote spiegel in de hal. Die zie je als eerste wanneer je thuiskomt. Daar maak ik m’n selfies. Daar check ik of m’n haar zit. Maar steeds vaker… kijk ik er iets dieper in.
Het is alsof die spiegel me begroet: “Welkom thuis. Bij jezelf.”
Ik glimlach dan. Niet altijd omdat alles goed is, maar omdat ik het zie: ik ben aan het helen — en het is zichtbaar geworden.
Voor jou, als je dit herkent…
Misschien sta jij ook weleens voor de spiegel met een brok in je keel. Misschien zie je iemand die je ooit was. Of iemand die je nog niet durft te zijn.
Weet dit: Je hoeft niet te haasten. Niet te presteren. Je hoeft alleen maar te blijven verschijnen.
Met zachtere ogen. En een open hart.
—
Surensca
Founder NuviaSol
Wil jij ook zachter leren kijken naar jezelf?
Bij NuviaSol draait alles om thuiskomen in stijl én gevoel. Onze collectie is meer dan decoratie — het is een uitnodiging tot rust, schoonheid en heling.
Ontdek onze sfeerhoekjes, zachte verlichting en rustgevende details. Creëer een plek die jou helpt om elke dag te zeggen: “Ik ben hier. En ik ben genoeg.”
Shop jouw moment van zachtheid
Blijf verbonden met mij
Wil je meer helende verhalen, zachte inspiratie en nieuwe collecties ontdekken? Volg mij dan via:
- Instagram: @nuvia.sol
- Pinterest: @nuviasol_official
- Facebook: NuviaSol
Meld je ook aan voor mijn nieuwsbrief met liefdevolle e-mails vol inspiratie: Ontvang het gratis e-book + nieuwsbrief